#dranbleiben – Samen uit de crisis

#dranbleiben – Samen uit de crisis

Straßenkinder e. V. is in 2000 in Berlijn opgericht en heeft zich tot hoofdtaak gesteld om kinderen die hulp nodig hebben op verschillende manieren te ondersteunen. Een groot deel van deze missie bestaat erin straatkinderen zo snel mogelijk van de straat te halen en hen opnieuw in de samenleving te integreren. Dit omvat echter ook preventieve maatregelen, ondersteuning door middel van onderwijsprogramma's en de integratie van vluchtelingen. De Karl Bröcker Stichting ondersteunt het #dranbleiben-project omdat het een voorbeeld is van het doel van de stichting: jongeren levensperspectieven bieden waar systemen vaak falen. De ervaringen van de medewerkers in het project laten zien hoe kwetsbaar, maar ook hoe krachtig deze levensfasen kunnen zijn. Wanneer het vertrouwen weer groeit, wanneer hoop ontkiemt, wanneer jongeren de moed vinden om moeilijke wegen te bewandelen, dan is dat niet alleen een individueel succes – het is een signaal van de effectiviteit van menselijkheid en doorzettingsvermogen.

In een interview met Markus Kütter, bestuurslid van Straßenkinder e. V., komen we meer te weten over het #dranbleiben-project en hoe crises kunnen worden omgezet in kansen.

Hoe ziet uw dagelijkse werk met jongeren er concreet uit – waar begint het project?

Het project richt zich direct op de realiteit van het leven van jongeren. We halen ze op waar ze zijn en helpen ze de volgende stappen te zetten. In het begin willen velen alleen maar een warme maaltijd of een slaapzak. Uiteindelijk beseffen ze dat we oprecht om hen geven en er voor hen zijn. Voor velen is dit het startpunt van het project.

Wat onderscheidt #dranbleiben van andere projecten op het gebied van jeugdzorg of crisisinterventie?

Wij hanteren een holistische en relatiegerichte aanpak. Velen hebben slechte ervaringen met het hulpverleningssysteem, te beginnen met hun ouders, en hebben talrijke relatiebreuken meegemaakt. Ze moeten opnieuw leren vertrouwen. Wij geven hen de tijd om dat te doen en voorzien hen in de tussentijd van wat ze nodig hebben, totdat ze zich openstellen en de kracht vinden om samen met ons het hulpverleningsproces te doorlopen.

Crisisinterventies zijn meestal kortetermijnmaatregelen om (levens)bedreigende situaties af te wenden, maar ze kunnen geen blijvend effect hebben en zijn slechts eenmalige maatregelen. Bij ons werken de afzonderlijke bouwstenen als tandwielen samen, wat hen uiteindelijk in staat moet stellen een zelfstandig en zelf gefinancierd leven te leiden.

Hoe ervaart u de verandering bij de jongeren in de loop van hun begeleiding?

Velen hebben het vertrouwen in zichzelf en de hoop op een betere toekomst verloren. Vaak hebben ze ook hun dromen opgegeven. Wij bieden hen hoop. Op een gegeven moment beginnen ze weer in zichzelf te geloven, in een betere toekomst, en vinden ze de moed om pijnlijke processen onder ogen te zien. Ze ontwikkelen levenslust en krijgen weer het geloof dat hun leven weer succesvol kan zijn. Ze vieren successen die hen motiveren om door te gaan.

Straßenkinder e. V. wordt ondersteund door projectsponsors zoals de Karl Bröcker Foundation. Hoe belangrijk is de samenwerking met stichtingen voor uw organisatie?

We worden voor 95% gefinancierd door donaties en de samenwerking met stichtingen is van vitaal belang voor ons voortbestaan. Zonder deze financiële steun zouden we veel van ons waardevolle werk niet kunnen doen. Deze fondsen stellen ons in staat om kinderen van de straat te halen en hen langdurige ondersteuning te bieden. We zijn ook dankbaar voor het samenwerkingsverband en de input die daarmee gepaard gaat. Alleen samen kunnen we de benarde situatie van veel kinderen veranderen en daarvoor zijn we de Karl Bröcker Stichting uit de grond van ons hart dankbaar.

Was er een bijzondere ervaring of een succesverhaal dat u zich vooral herinnert?

Veel van de jongeren die we begeleiden, hebben in hun vroege jeugd vreselijke dingen meegemaakt. Een voorbeeld hiervan is Nina. Ze is 15 jaar oud en leeft al meer dan een jaar op straat. Haar armen zijn getekend door wat ze in haar vroege jaren al heeft meegemaakt. Ze vertelde ons over momenten waarop ze de hele nacht wakker bleef om niet buiten te hoeven slapen. Haar verhaal weerspiegelt wat jongeren ertoe drijft om op straat te leven. Het leidt vaak tot een cyclus van verdere trauma's, zelfbeschadigend gedrag en middelenmisbruik. Samen met Nina zijn we erin geslaagd een afspraak te maken met de jeugdzorg om een geschikte vorm van huisvesting voor haar te zoeken. Alleen al de gedachte aan zulke afspraken maakte Nina erg ongemakkelijk. Maar na de afspraak zei ze tegen ons: "Ik keek vandaag voor het eerst uit naar een afspraak! En nu ben ik er zelfs in geslaagd om te gaan.“ Een eerste stap was samen gezet.

De tweede stap was een bezoek aan een therapeutische woongroep. Nina was erg nerveus op weg daarheen. Ze vertelde opnieuw over verontrustende ervaringen en haar verlangen om eindelijk een thuis te hebben. In een gesprek met de psycholoog ter plaatse werd Nina gevraagd of het moeilijk voor haar was om nooit een plek te hebben om zich terug te trekken. Ze antwoordde: ”Ja. Ik had pas weer een plek om te schuilen toen ik voor het eerst naar Straßenkinder e. V. ging. Hier kon ik tot rust komen en ontspannen.”

We blijven Nina volgen en begeleiden haar bij alle volgende stappen die ze moet nemen om een plek in de woongroep te krijgen.

Wilt u meer weten over het project?

#dranbleiben

CONTACT
Contact opnemen
Showroom
Doe hier inspiratie op