Mevrouw Brandherm, wat betekent het werk voor de stichting voor u persoonlijk?
Het werk bij de stichting is voor mij een bron van grote persoonlijke verrijking – het is echt een zaak van het hart. Het geeft ongelooflijk veel voldoening om met zoveel toegewijde mensen te werken die op vrijwillige basis geweldige dingen doen en met hun ideeën echte veranderingen teweegbrengen. Het is bijzonder ontroerend om de vreugde van de kinderen te zien – hun stralende gezichten, hun dankbaarheid. We krijgen vaak liefdevolle reacties, briefjes of zelfgemaakte cadeautjes – het is gewoonweg prachtig.
Ik gebruik bewust het woord “ons”, want dit werk is teamwork. Ik heb het geluk om met een geweldig stichtingsteam te mogen werken. We zijn allemaal verbonden door een diepe persoonlijke betrokkenheid. We zetten ons met hart en ziel in om een beetje hoop en vreugde te brengen in moeilijke levenssituaties – vooral waar kinderen in nood zijn.
Waar staat de Karl Bröcker Stichting vandaag de dag voor? Is de invloed van de oprichtster, Renate Bröcker, vandaag de dag nog steeds voelbaar?
We ondersteunen een breed scala aan projecten – voornamelijk in kleuterscholen, scholen en medische en therapeutische instellingen. Onze focus ligt duidelijk op educatieve en therapeutische projecten. De Karl Bröcker Stichting is actief waar kinderen en jongeren speciale ondersteuning nodig hebben. Ze geeft hen zelfvertrouwen, nieuwe kansen en onvergetelijke ervaringen – of het nu gaat om fantasierijke evenementen of boeiende activiteiten die vreugde brengen en zorgeloze momenten bieden.
Wat ons onderscheidt, is onze nauwe, persoonlijke band met de projecten. Veel projecten komen tot stand in samenwerking met gepassioneerde vrijwilligers – mensen met inspirerende ideeën die we niet alleen ondersteunen, maar waarmee we vaak ook samen iets ontwikkelen. Of het nu groot of klein is, elk project wordt gekenmerkt door één doorslaggevende factor: het directe voordeel voor de kinderen.
De persoonlijkheid van Renate Bröcker kenmerkt ons werk nog steeds. Ze was een zeer bescheiden vrouw die nooit in het middelpunt van de belangstelling wilde staan. Daarom draagt de stichting de naam van haar vader – Karl Bröcker – en niet haar eigen naam. Wij blijven deze houding uitdragen: we zijn aanwezig, maar nooit luidruchtig. Ons doel is niet om aandacht te trekken, maar om met oprechte overtuiging en hart voor de zaak zinvolle veranderingen teweeg te brengen – in het belang van de kinderen.
Hoe selecteert u projecten of financieringsgebieden?
Het zijn niet altijd de perfect geplande projecten die we ondersteunen. Vaak voelen we heel snel de emotionele kern, de geest van een project – en dat is precies wat ons raakt. Daarom zoeken we in een vroeg stadium het persoonlijke gesprek met de initiatiefnemers om hun ideeën echt te begrijpen en samen verder te ontwikkelen.
Onze focus ligt altijd op mensen – zowel de kinderen die we via onze projecten ondersteunen als de toegewijde volwassenen die dit alles mogelijk maken. Als een project thematisch aansluit bij onze financieringsfocus – d.w.z. onderwijs of therapie – is dat al een goede basis. In gesprekken met de verantwoordelijken voor het project onderzoeken we vervolgens de specifieke financieringsmogelijkheden, bespreken we de kosten en kijken we samen waar er potentieel is voor een effectievere uitvoering.
Is er een project dat u bijzonder na aan het hart ligt? Zo ja, waarom?
Het is voor mij ongelooflijk moeilijk om één project uit te kiezen, simpelweg omdat elk project een speciale betekenis voor ons heeft. Elk project ligt ons na aan het hart en vertelt zijn eigen verhaal.
Mijn reizen naar Eritrea – een land dat voorheen volkomen vreemd voor mij was en een van de armste landen ter wereld – hebben echter een bijzondere indruk op mij gemaakt. We hebben daar een hartafdeling opgezet, een klein ziekenhuis waar nog steeds levensreddende hartoperaties worden uitgevoerd. Ik heb zelf een operatie kunnen bijwonen en kinderen zien herstellen. Te zien dat we daar levens redden, heeft mij diep geraakt.
Maar ik ben evenzeer gefascineerd door kleinere projecten die met minimale middelen een grote impact hebben. Een mooi voorbeeld is de “speelgoedwinkel” in de “Don Bosco School”: kinderen die moeite hebben met communiceren, leren in een nagebouwde supermarkt van de alledaagse handelingen, zoals boodschappen doen, en versterken zo op een speelse manier hun zelfstandigheid. Een eenvoudig maar ongelooflijk effectief idee.
Als u aan een jongere zou moeten uitleggen waarom stichtingen nodig zijn, wat zou u dan zeggen?
Stichtingen spelen een centrale rol, niet alleen bij het ontwikkelen van projecten, maar ook bij het duurzaam financieren ervan. Steden, lokale overheden en andere organisaties beschikken vaak niet over de nodige middelen om goede ideeën te realiseren. Juist daar worden stichtingen belangrijk: ze creëren kansen waar anders middelen zouden ontbreken.
De inzichten van de mensen die bij stichtingen werken, zijn bijzonder waardevol. Ze brengen nieuwe perspectieven, herkennen potentieel en brengen projecten met grote toewijding en passie tot stand. En keer op keer is gebleken dat zelfs met beperkte middelen effectieve veranderingen kunnen worden geïnitieerd.
sociale mediakanalen:
